teorie cech
Encyklopedia PWN
renesans, odrodzenie,
określenie stadium rozwoju kultury europejskiej, trwającego we Włoszech od końca XIII w. do początku XVI w., w krajach zachodniej, północnej i środkowej Europy — od XV w. do końca XVI w.
potocznie całokształt zmian, jakim ulega dane społeczeństwo (lub nawet społeczeństwo ludzkie w ogólności).
fizyk austriacki, jeden z twórców mechaniki kwantowej.
badanie zbiorowości statystycznej, obejmujące 4 etapy: programowanie, obserwację, przetwarzanie i analizę statystyczną.
strukturalizm
termin upowszechniony w latach 40. XX w.; pierwotnie oznaczał podejście i metodę badawczą stosowane w lingwistyce, następnie stał się nazwą orientacji teoretycznej w antropologii społecznej i kulturowej, badaniach literackich, religioznawstwie i psychologii.
[ang. < łac.],
technokratyzm
zespół koncepcji zakładających powstanie nowego typu władzy ekonomicznej i politycznej, w którym decydującą rolę odgrywaliby wysoko wykwalifikowani specjaliści (technicy, ekonomiści, socjologowie, menedżerowie).
[gr. téchnē ‘rzemiosło’, ‘nauka’, kratéō ‘władam’],
